Οι ύψους 30 μέτρων Ματωμένοι Καταρράκτες είναι ένα από τα αξιοθέατα της Ανταρκτικής. Πέφτουν από μια παγωμένη κορυφή σε μια λίμνη και είναι κατακόκκινοι σαν αίμα.
Aν και γνωρίζουμε εδώ και δεκαετίες τι προκαλεί το κόκκινο χρώμα, πήρε πάνω από 100 χρόνια στους επιστήμονες να ανακαλύψουν την πηγή των Καταρρακτών Αίματος: μια μυστική, αρχαία, υπόγεια λίμνη.
Οι «καταρράκτες του αίματος» ανακαλύφθηκαν αρχικά από τον Αυστραλό εξερευνητή Griffith Taylor κατά τη διάρκεια μιας εξερεύνησης το 1911. Εκείνη την εποχή, αυτός και άλλοι εξερευνητές υπέθεταν πως το κόκκινο χρώμα είναι αποτέλεσμα ύπαρξης φυκιών που ζουν στα νερά.
«Είναι απίστευτο», είπε στο Motherboard ο Steve Martin, ένας ιστορικός της Ανταρκτικής στο τελευταίο επεισόδιο του podcast Science Solved it. «Όταν ο Griffith Taylor και οι φίλοι του είδαν τους καταρράκτες να πέφτουν από αυτόν τον μεγάλο όγκο πάγου, πρέπει να σκέφτηκαν πως πρόκειται για ακόμη μια παραδοξότητα σε αυτό το πολύ παράξενο μέρος του κόσμου».
Αν και οι επιστήμονες κατάλαβαν πως η υψηλή περιεκτικότητα σε σίδηρο ήταν που έκανε το νερό κόκκινο -το νερό οξειδώνεται και γίνεται κόκκινο όταν εκτίθεται στον αέρα- δεν ήξεραν από πού προέρχεται και πώς δημιουργήθηκαν οι καταρράκτες.
The Blood Falls seeps from the end of the Taylor Glacier into Lake Bonney. The tent at left provides a sense of scale for just how big the phenomenon is. Scientists believe a buried saltwater reservoir is partly responsible for the discoloration, which is a form of reduced iron.
«Δεν γνωρίζαμε από πού προερχόταν η άλμη. Δεν ξέραμε πώς έβρισκε τον δρόμο της στους πάγους», εξήγησε η Erin Pettit, μία από τους επιστήμονες που έλυσαν το μυστήριο των Ματωμένων Καταρρακτών. «Αν ξεκινούσε από τη βάση του πάγου, τότε θα έπρεπε να συνεχίζει την πορεία του στη βάση».
Αντίθετα, η άλμη ξεχυνόταν από την κορυφή του ογκόπαγου και έρεε από την άκρη του, καταλήγοντας τελικά σε μία παραπλήσια λίμνη.
Για να καταλάβει πώς δημιουργήθηκε, η Pettit και η ομάδα της «χτένισαν» τον ογκόπαγο και συνέλεξαν στοιχεία μέσω ενός αισθητήρα με ραδιοκύματα. Το συγκεκριμένο όργανο στέλνει ραδιοφωνικούς παλμούς στον πάγο, οι οποίοι κινούνται μέσα από αυτόν.
Ωστόσο, όταν τα κύματα χτύπησαν το λασπωμένο αλατόνερο που τρέχει στους Ματωμένους Καταρράκτες, διασκορπίστηκαν δίνοντας την ευκαιρία στου ερευνητές να καταγράψουν το ακριβές σημείο από το οποίο το νερό ξετρύπωνε μέσα από τους πάγους. Στη συνέχεια ανακάλυψαν ότι η έντονη πίεση του πάγου συμπίεζε προς τα πάνω το νερό που ήταν παγιδευμένο σε μία αρχαία, υπόγεια λίμνη κάτω από τον όγκο πάγου.
Η ομάδα δημοσιοποίησε τα ευρήματά της και επιβεβαιώθηκαν όταν βρέθηκε στο σημείο μια ομάδα που έκανε γεώτρηση τον επόμενο χρόνο. Χρησιμοποιώντας τον χάρτη που είχε δημιουργήσει η Pettit και η ομάδα της, το συνεργείο ανακάλυψε που βρισκόταν η υπόγεια πηγή και έπιασε δουλειά. Σύντομα, κόκκινη άλγη άρχισε να βγαίνει μέσω της γεώτρησης.
Μαζί με την ανακάλυψη της πηγής των Ματωμένων Καταρρακτών, οι επιστήμονες συνέλεξαν περισσότερα στοιχεία για μορφές ζωής που είχαν ανακαλυφθεί και παλιότερα στην περιοχή: μικρόβια που είναι ικανά να επιβιώνουν σε υπεραλατισμένα, υψηλά σε ποσότητες σιδήρου και πολύ κρύα νερά, χωρίς το φως του ηλίου και κάτω από στρώσεις πάγου. Όπως αποδείχθηκε αυτοί οι ακραιόφιλοι ήταν ακόμη πιο ακραίοι απ’ ό,τι πίστευαν μέχρι τότε, και μελετώντας τους περισσότερο μπορεί να βρούμε πως μπορεί να επιβιώσει κάποια μορφή ζωής σε ακραία περιβάλλοντα, όπως για παράδειγμα το διάστημα.
«Η πρώτη ανακάλυψη αποτελεί μονοπάτι για περισσότερες ανακαλύψεις και ευρύτερες εξηγήσεις», λέει ο Martin. «H Ανταρκτική δεν έχει αποκαλύψει ακόμη όλα τα μυστικά της».
αρχικη πηγη:Motherboard.
