Ενα σχετικά νέο φαινόμενο που παρακολουθείται και καταγράφεται τα τελευταία χρόνια, είναι το λεγόμενο Cold Pool στον Βόρειο Ατλαντικό. Προκειται για μια περιοχή, λίγο κάτω από την Ισλανδία, στην οποία, παρατηρούνται διαρκώς χαμηλότερες από το φυσιολογικό, θερμοκρασίες ύδατος. Το παρακάτω το βλέπουμε και στην εικόνα – χάρτη του NOAA, το οποίο καταγράφει τις θερμοκρασίες θαλασσών και ωκεανών:
Aυτό, ενδεχομένως, να έχει άμεσο αντίκτυπο, στον καιρό της Ευρώπης. Ας πούμε όμως πρώτα, πως προκαλείται αυτή η θερμοκρασιακή ανωμαλία. Ο λόγος της ύπαρξης αυτής της ‘ψυχρής’ λίμνης, δεν είναι άλλος, από το λιώσιμο των πάγων της Γριλανδίας. Καθώς η θερμοκρασία αυξάνεται διαρκώς, οι πάγοι έχουν ως αποτέλεσμα να λιώνουν. Οι τεράστιες αυτές ποσότητες του γλυκού παγωμένου νερού, κατακλύζουν την βόρεια έκταση του Ατλαντικού και ως συνέπεια, έχουν να ρίχνουν την επιφανειακή θερμοκρασία των νερών, χαμηλότερα απ ότι είναι το φυσιολογικό, βάση μέσων όρων.
Τι αντίκτυπο μπορεί να έχει αυτή η διεργασία? Το προφανές, είναι η επιβράδυνση του ρεύματος του Κόλπου ( gulf stream). Aυτό το έχω σχεδιάσει με την κόκκινη γραμμή. Είναι το ρεύμα, στο οποίο η ΒΔ Ευρώπη, οφείλει το υγρό και θερμοκρασιακά ήπιο κλίμα της, με άφθονες βροχές αλλά ελάχιστες ψυχρές εισβολές, συγκριτικά πάντα με το γεωγραφικό της πλάτος. Αυτό το ρεύμα, μεταφέρει θερμά νερά, γεμάτα υγρασία, και τροφοδοτεί το ημιμόνιμο Ισλανδικό Πολικό χαμηλό ( εικόνα απο κάτω), και αυτό με την σειρά του, δίνει τον γνωστό καιρό ‘Αγγλίας’ σε όλη την ΒΔ Ευρώπη. Στην παρακάτω εικόνα λοιπόν, βλέπουμε αυτό το Ισλανδικό Χαμηλό ( Icelandic Low ) και τον Αντικυκλώνα των Αζώρων. Αυτά τα δυο βαρομετρικά συστήματα, είναι στην ουσία και η λέξη < καιρός> στην Ευρώπη. Ο ‘διάλογος’ και η αλληλεπίδρασή τους μεταξύ τους, είναι και αυτή που καθορίζει τους καιρούς ανά την ήπειρό μας.
Τι γίνεται όμως, όταν το Ισλανδικό Χαμηλό, σταματήσει να τροφοδοτείται – ή έστω περιοριστεί- από θερμά ύδατα, λόγω της παραπάνω ξαφνικής ανωμαλίας ? Οι απαντήσεις μπορούν να ποικίλουν, καθώς είναι πολύ νωρίς για να διαπιστωθεί η επίδραση αυτής της ανωμαλίας στα δυο αυτά βαρομετρικά συστήματα. Μια πιθανή εκδοχή, ( κατά την προσωπική μου πάντα εκτίμηση ) είναι το Ισλανδικό Χαμηλό να παρουσιάζει μεγαλύτερες περιόδους κατά τις οποίες θα εμφανίζεται εξασθενημένο, ένω αντίθετα, ο αζορικός αντικυκλώνας, θα ενισχύεται, φτιάχνοντας ακόμη βορειότερα μεγάλες σκάφες υψηλών πιέσεων, και κατά συνέπεια, κατεβάζοντας αντίστοιχα, πολύ μεγαλύτερα κύματα ψύχους στην Ευρώπη.
Ο Παραπάνω συλογισμός, δεν είναι και τόσο αυθαίρετος – παρότι παραμένει συλλογισμός -, καθώς παρατηρούμε, όλοι εμείς που ασχολούμαστε με την Πρόγνωση, πως όλο και συχνότερα, εμφανίζονται αντικυκλώνες -μαμούθ στην δυτική-βόρεια Ευρώπη, οι οποίοι έχουν πολύ μεγάλη διάρκεια ζωής! Χαρακτηριστικό το τελευταίο καλοκαίρι, όπου στην δυτικοβόρεια Ευρώπη, είχαμε μια πρωτοφανή ξηρασία, αιτία της οποίας, βλέπουμε στην ακριβώς από πάνω εικόνα.
Φυσικά, μεγαλύτερες ‘ εμμονές’ στην κυκλοφορία, σημαίνει και εντονότερα καιρικά φαινόμενα, είτε αυτά είναι καύσωνες, είτε κύματα ψύχους, είτε βροχοπτώσεις/χιονοπτώσεις. Ίσως λοιπόν, να ‘ανατέλλει’ μια νέα καιρική εποχή στον καιρό της Ευρώπης? Ίσως ‘ξεχάσουμε’ τα συνηθισμένα και οδηγηθούμε σε καταστάσεις έντονου καιρικού ενδιαφέροντος, ή όλα είναι απλώς εικασίες? Κανείς δεν ξέρει. Το σίγουρο όμως είναι, πως κάτι έχει αρχίσει και αλλάζει, μένει να δούμε το πως θα επηρεάσει όλο αυτό τον καιρό μας.
