Ο Οκτωβρης ανεκαθεν ο μηνας που αρχιζαν τα πρωτα πρωτοβροχια με χαμηλα βαρομετρικα μπαινει για μια ακομη φορα με διαθεση για ζέστες και ηπιο καιρο.
Ετσι απο το Σαββατο και ειδικα Κυριακη και Δευτερα πολυ ζεστος καιρος για την εποχη θα επικρατησει με μια θερμη εισβολη λιγο ψηλοτερα απο το στρωμα της επιφανειας η οποια θα μεταφραστει βεβαια και σε αρκετη ζεστη στην επιφανεια αλλά καποιες γενικευμενες συννεφιες που θα προκυψουν κατα τοπους θα μετριασουν τις ζεστες.
Απο βροχες, αυριο θα υπαρξουν καποιες, στα δυτικα κυριως, ενω υπαρχει μια υποψια για μια διαταραχη την επομενη Τεταρτη και Πεμπτη να επηρεαζει την Ελλαδα που θα φερει αστατο καιρο αλλά ακομα πολυ νωρις για να μιλαμε για κατι.
Γενικα ο Οκτωβρης 2020 αναμενεται συμφωνα με την κυκλοφορια αρκετα εως πολυ ανομβρος για την Ελλαδα, χωρις βεβαια να αποκλειονται μεμονωμενα επεισοδια βροχοπτωσεων που στους καιρους που ζουμε, των ακραιων και εμμονικων συστηματων, μπορει να φερνουν εντονα επεισοδια βροχοπτωσεων με μικρη διαρκεια.
Το φθινοπωρο τα τελευταια χρονια και κυριως ο Οκτωβρης, φαινεται να ακολουθει μια πορεια φθινουσα ως προς τα χαρακτηριστικα που ειχε και που γνωριζαμε. Ο Οκτωβρης, ονομαζομενος και “βροχαρης” ηταν ο κατ’ εξοχην μηνας που αρχιζαν τα σημαντικα επεισοδια βροχοπτωσεων με βαρομετρικα χαμηλα απο τα δυτικα, νοτιαδες, υγρασια με ομιχλες στην βορεια Ελλαδα και πολυημερα διαστηματα νεφωσεων, καταιγιδες σε δυτικη κυριως αλλά και νοτια Ελλαδα και τις πρωτες βροχες στα νοτια νησια του Αιγαιου επειτα απο την ξηρη τους περιοδο. Πλεον τεινει να εξελιχθει σε μηνα αντικυκλωνων, ριτζ, με ηλιοφανεια και με ολοενα και να λιγοστευουν τα κλασικα βαρομετρικα χαμηλα απο τα δυτικα.
Βεβαια, μιας και η ατμοσφαιρα θερμαινεται συνεχως, η ποσοτητα υδρατμων που υπαρχει ειναι μεγαλυτερη, η ασταθεια ειναι επισης μεγαλυτερη, ενω και σε συνδιασμο με τις καιρικες εμμονες που εχει φερει ολη αυτη η αλλαγη, συμβαινουν πυκνα συχνα επεισοδια πολυ εντονων κακοκαιριων με τεραστια υψη βροχης σε ελαχιστο χρονικο διαστημα οποτε και οι μεσοι οροι υετου ακομα δεν εχουν πεσει σε τοσο σημαντικα επιπεδα. Αντιθετα με τις μερες υετου ομως που εμφανιζουν καθοδικη ταση.
Παρακατω 2 εικονες που δειχνουν την αποκλιση των γεωδυναμικων υψων στα 500 hPa τους μηνες Οκτωβρη και Νοεμβρη τα 10 και 20 τελευταια χρονια σε σχεση με την περιοδο 1960-90.
Ειναι φανερη η ανοδος τους, κατι που σημαινει λιγοτεροι αυλωνες μας επισκεπτονται, περισσοτερα ριτζ και ελαττωση των ημερων βροχης, περισσοτερη ηλιοφανεια και περισσοτερη ζεστη.
Αυτο μπορει να φανει και απο τα επομενα 2 διαγραμματα το πόσο τα γεωδυναμικα υψη και οι θερμοκρασιες ψηλα(που δειχνουν οτι ερχονται λιγοτερο ψυχρες μαζες αεριες μαζες ψηλα ωστε να καταστισουν οτν καιρο αστατο χαμηλοτερα) ανεβαινουν στην περιοχη μας.
(δεδομενα NCEP Reanalysis)
Το ιδιο μπορει να φανει και απο τις ωρες ηλιοφανειας σε 2 σταθμους της Ελλαδας, σε Θεσσαλονικη και Αττικη.
(Ο σταθμος του Ελληνικου δεν λειτουργουσε τα ετη 2013 και 2014)
Ακολουθει αποσπασμα για τον Οκτωβριο του Διονύση Σιμόπουλου.
Απο: Οι Μήνες Σεπτέμβριος και Οκτώβριος, Γεωτρόπιο Ελευθεροτυπίας, Τεύχος 489 (29 Αυγούστου 2009)
Μετά τον τρυγητή Σεπτέμβριο έρχεται ο δέκατος μήνας του Γρηγοριανού μας ημερολογίου, ο Οκτώβριος. Κι επειδή το πιο σημαντικό δώρο του Οκτωβρίου στους γεωργούς είναι οι πολλές βροχές του, γι’ αυτό σε πολλά μέρη ονομάζεται «Βροχάρης», αλλά και μήνας της σποράς, εξ ου και τα ονόματα «Σποριάτης», «Σποριάς» και «Σπαρτός». Είναι η εποχή με τα πρωτοβρόχια και τα χρυσάνθεμα, που βαφτίστηκαν αϊδημητριάτικα και στην Κύπρο οχτωβρούδια. Είναι η εποχή που πρωτανθίζουν τα κυκλάμινα σε πλαγιές και βράχια, όπως τόσο χαρακτηριστικά τραγουδάει ο Γιάννης Ρίτσος: «Κυκλάμινο, κυκλάμινο, στου βράχου τη σχισμάδα/ που βρήκες χρώματα κι ανθείς, που μίσχο και σαλεύεις;».
Η μεγάλη γιορτή του Αγίου Δημητρίου, στις 26 του μήνα, έχει δώσει στον Οκτώβριο την προσωνυμία «Αι-Δημητριάτης» ή «Αι-Δημήτρης». Όπως μας αναφέρουν οι Στράτος Θεοδοσίου και Μάνος Δανέζης: «Η γιορτή αυτή, που θεωρείται από το λαό μας ορόσημο του χειμώνα, συνδυάζεται με τη γιορτή του Αγίου Γεωργίου στις 23 Απριλίου. Στο γεωργικό καλαντάρι οι δυο αυτές γιορτές αποτελούν τις χρονικές τομές που χωρίζουν το έτος σε δυο ίσα μέρη, στο χειμερινό και στο θερινό εξάμηνο αντίστοιχα». Τον ίδιο αυτό μήνα γιορτάζεται και η μνήμη του Ευαγγελιστή Λουκά, στις 18 Οκτωβρίου, ο οποίος εκτός του τρίτου Ευαγγελίου συνέγραψε επίσης και τις Πράξεις των Αποστόλων. Ο Λουκάς, όμως, είναι επίσης γνωστός και ως ιατρός, αλλά και ως ζωγράφος, «καθώς σ’ αυτόν αποδίδεται η ιστόρηση των παλαιότερων και αυθεντικών προσωπογραφιών της Θεοτόκου».
Ο μήνας, πάντως, αρχίζει με την εορτή του πολιούχου των Αθηνών, του Διονυσίου του Αρεοπαγίτου στις 3 του μήνα. Όπως αναφέρει ο Γιώργος Ζωγραφίδης: «Όταν ο Απόστολος Παύλος κατέβηκε από το βήμα του Αρείου Πάγου, δεν φαίνεται να πέτυχε τίποτα το σπουδαίο. Μπορεί η ομιλία του, όπως τη διασώζουν οι Πράξεις των Αποστόλων, να θεωρήθηκε αργότερα καταστατικό κείμενο για τη σχέση του χριστιανισμού με τον ελληνισμό, όμως δεν έκανε καλή εντύπωση στους Αθηναίους. Δυο-τρεις μόνο τον πλησίασαν, γιατί πίστεψαν στα λόγια του, και ανάμεσά τους κάποιος Διονύσιος Αεροπαγίτης…». Κι ενώ τα κείμενα που αποδίδονται σ’ αυτόν ήταν σημαντικά, «γι’ αυτό άλλωστε συνεχίζουμε να τα διαβάζουμε με αδιάπτωτο ενδιαφέρον και σήμερα», εντούτοις γράφτηκαν πιθανότατα το 520 από έναν χριστιανό επίσκοπο συριακής καταγωγής, ο οποίος χρησιμοποίησε νεοπλατωνική γλώσσα και θεωρίες.
Αλλά ο Οκτώβριος συνδέεται επίσης στενά και με τρία σημαντικά ορόσημα της πρόσφατης ιστορίας μας. Όπως μας περιγράφει η Μαρίνα Πετράκη: «Η νικηφόρα είσοδος στη Θεσσαλονίκη στις 26 Οκτωβρίου 1912 μεταμόρφωσε την αμελητέα Ελλάδα σε υπολογίσιμη δύναμη. Η απόρριψη του φασιστικού τελεσίγραφου στις 28 Οκτωβρίου 1940 συμπύκνωσε σε μια λέξη την ομοψυχία και αγωνιστικότητα που στήριξαν, πέρα από κάθε ελπίδα και απελπισία, τον αγώνα στα βουνά της Αλβανίας, στις πόλεις και την ύπαιθρο της κατεχόμενης Ελλάδας. Η απελευθέρωση της Αθήνας στις 12 Οκτωβρίου 1944 πυκνώνει συμβολικά το πέρασμα από τον εφιάλτη του εξανδραποδισμού στις προσδοκίες, και τις διαψεύσεις, του μεταπολεμικού κόσμου μας».
